هوش‌مصنوعی در صنعت مد و فشن

تا به امروز، استفاده از هوش‌مصنوعی در صنعت مد و فشن بیشتر متمرکز بر ساده‌سازی فرایندها و افزایش تبدیل فروش بوده است. مناطقی در این صنعت که به صورت سنتی از اولویت برخوردارند، عبارتند از: یافتن کارآیی از طریق اتوموسیون، شناسایی عیب‌یابی در محصولات و کالاهای تقلبی با استفاده از تشخیص تصویر و افزایش تبدیل فروش از طریق استایل شخصی‌سازی شده. تاکنون در این صنعت، استفاده خلاقانه از هوش مصنوعی مورد کاوش قرار نگرفته است؛ این مهم، فرصتی بی‌نظیر برای این صنعت به شمار می‌آید که به ویژه در ایام پاندمیک، به سرعت در حال حرکت به سمت متدهای جدید ارایه و طرح‌های دیجیتالی و نرم‌افزارهای مربوطه باشد. در این مقاله قصد داریم به پرسش‌های روبه‌رو پاسخی درخور و مناسب دهیم: چرا استفاده خلاقانه مدل‌های هوش‌مصنوعی در صنعت مد و فشن کم‌تر مورد توجه قرار گرفته و فرصت‌های نوپا برای طراحان و برندها چیست؟ آیا استفاده از هوش مصنوعی در طراحی فشن و ارایه، غیرقابل اجتناب است؟

برای یافتن پاسخ این پرسش‌ها، با عامراندیش تا انتها همراه باشید.

هوش‌مصنوعی در صنعت مد و فشن 

متیو درینکواتر (Matthew Drinkwater)، رییس بخش نوآوری‌های صنعت فشن و مد در کالج مد لندن معتقد است که:” استفاده‌های ابتدایی از هوش‌مصنوعی در صنعت مد و فشن بر نیازهای قابل‌اندازه‌گیری تجاری متمرکز شده است که به استارت‌-اپ‌ها این امکان را می‌دهد تا خدماتی به برندها ارایه دهند.” او همچنین اینگونه ادامه داد که:” کمی‌سازی خلاقیت بسیار دشوار است و بنابراین احتمال اینکه پشت گوش انداخته شود، بسیار زیاد است.”

در موارد عملی، شاید یک محدودیت، همان فاصله‌ بین مهارت‌های طراحان مد و فشن و دانشمند رایانه باشد. کالج مد لندن اخیرا یک دوره 8 هفته‌ای برای 20 دانش‌آموز داوطلب به منظور یادگرفتن زبان برنامه‌نویسی پایتون برای جمع‌آوری داده‌های مد و فشن، راه‌اندازی کرده است؛ هدف این کالج از برگزاری چنین دوره‌هایی توسعه راه‌حل‌ها و تجریبات نوآورانه در زمینه مد و فشن بوده است. وقتی درباره پتانسیل هوش‌مصنوعی در صنعت مد و فشن سوال پرسیده می‌شود، درینکواتر اینگونه پاسخ می‌دهد:” برای من، هوش مصنوعی همچون یک الگوریتم غیرقابل پیش‌بینی است.”وی استعداد خلاقیت طراحان را تصدیق کرد ولی پیشنهاد داد که همکاری و ادغام خلاقیت با شبکه‌های عصبی ممکن است باعث ایجاد یک محصول غیرقابل انتظار شود.  اینجاست که وی نتیجه نقصی را پیش‌بینی می‌کند که باعث به چالش کشیدن آنچه طراحی مد و فشن باید باشد یا می‌تواند که باشد، می‌شود.

دوره‌های چگونگی به‌کارگیری مدل‌های هوش‌مصنوعی در صنعت مد و فشن که در کالج مد لندن برگزار گردید، باکمک و همکاری آژانس نوآوری در صنعت مد و فشن (FIA) با همکاری دکتر پینار یانارداگ (Dr. Pinar Yanargard) عضو آزمایشگاه رسانه‌ای MIT، برگزار گردید. طراح و مربی اصلی این دوره، کوستاس کازانتزیس (Costas kazantizis) یک متخصص طراحی 3-بعدی در FIA است که محیط‌های 3-بعدی (مبتنی بر هوش مصنوعی) صحنه‌های نمایش مد، را طراحی می‌کند. در یک مصاحبه ویدیویی از طریق نرم‎افزار Zoom با وی انجام شد، اینگونه توضیح داد که این دوره‌های آموزشی حتی برای دانشجویانی که قبلا کدنویسی نکرده‌اند، صرفنظر از اینکه در کدام طیف گسترده در صنعت مد مشغول یادگیری و فعالیت‌اند، بسیار سودمند و مفید خواهد بود.

مدل‌های به کارگرفته شده هوش‌مصنوعی در صنعت مد و فشن ، شبکه‌های خصمانه تولیدی (generative adversarial networks –GANs) هستند. این شبکه‌ها یک مدل یادگیری ماشین‌ است و شامل آموزش همزمان دو مدلی‌اند که کاملا باهم در تضادند. این مدل شامل تولیدکننده‌ (طراح) است که یاد می‌گیرد چگونه تصاویری ایجاد نماید که واقعی به نظر رسد و یک متمایزکننده (منتقد طراح) است که یاد می‌گیرد تصاویر واقعی را از تصاویر جعلی جدا نماید. در حین آموزش، تولیدکننده در تولید تصاویر بهتر و بهتر می‌شود طوری‌که تصاویر خلق شده، کاملا واقعی به نظر می‌رسند؛ و در عین‌حال، قدرت متمایزکننده نیز در تشخیص تصاویر جعلی روز‌به‌روز افزایش می‌یابد. استفاده از این ویژگی خلاقانه، به تصاویر و جنبش‌های رایانه‌ای اجازه می‌دهد که از نظر مشاهده‌کننده قابل‌قبول به نظر رسند (و احتمالا از نقطه‌نظر زیباشناسی نیز خوشایند و چشم‌نواز خواهد بود).

دانشجویان تیم‌هایی را تشکیل داد و بهترین اثبات مفهومی نمایشی درباره استفاده از هوش‌مصنوعی در صنعت مد و فشن را ابداع نموده و همچنین نشان دادند که چگونه و کجا می‌توان داده‌های مناسب را برای آموزش الگوریتم‌هایشان جمع‌آوری نمایند. این دوره، طیف وسیعی از برنامه‌های هوش مصنوعی را شامل می‌شد که شامل آموزش مدل هوش مصنوعی برای طبقه‌بندی آیتم لباس‌ها و پیش‌بینی روندهای مد و فشن از شبکه‌های اجتماعی و همچنین انتقال سبک و استایل به تشخیص تصویر و آفرینش طرح‌های جدید بود. یک نتیجه اصلی و محوری از این دوره آموزشی، خلق نمایش مجازی مد با استفاده از آرشیو صحنه‌های مد و فشن بود که در مدل‌های جدید 3-بعدی (که منجر به نتایج سه بعدی جدیدی می‌شوند) قرار داده شد. جناب درینکواتر (Drinkwatre) بر این عقیده است که این مهم مثالی از این موضوع است که:”چگونه افرادی که تجربه اندکی در این رشته دارند می‌توانند برای عبور از موانع و سدها همکاری نمایند.”

برپایه گفته‌ها کازانتزیس (kazantzis)، توضیح ‌داد که جریان‌کاری هوش‌مصنوعی در صنعت مد و فشن و همچنین نمایش مجازی متکی بر الگوریتم‌های بصری رایانه‌ای برای تخمین چارچوب‌بندی اصلی حرکت داده‌هاست که از آرشیو نمایش‌های ویدیویی مد استفاده می‌کنند. این داده‌ها، سپس با استفاده از ‌الگوریتمی دیگر که قابل استفاده در یک آواتار سه بعدی است، به حالت 3-بعدی شبیه‌سازی شده تا حرکت مدل در فیلم اصلی را تکرار نماید.

نرم‌افزار Clo، نرم‌افزاری است که برای طراحی و متحرک‌سازی لباس برای مدل‌های آواتاری استفاده می‌شود و از انتقال سبک برای توسعه و بسط پارچه و منسوجات و سطح‌های نهایی لباس‌ها استفاده می‌کند.

“نکته: انتقال سبک از تشخیص تصویر با شبکه‌های عصبی کانولوشن یا CNNs برای تشخیص و شناسایی الگوها، بافت و رنگ پارچه استفاده می‌کند؛ سپس با کمک آنان طرح‌ها و چگونگی قرارگرفتنشان بر روی لباس را پیشنهاد می‌دارد).”

محیط 3-بعدی برای نمایش مجازی در موتور بازی Unity آفریده و تولید شد؛ این محیط از محیط‌های بسیار مورد علاقه کازانتزیس (Kazantzis) است. علت علاقه شدید او به استفاده از هوش‌مصنوعی در صنعت مد و فشن و چنین‌ محیط‌های سه بعدی برای نمایش مجازی، انعطاف‌پذیری بالا در طراحی و همچنین نتایج متنوع آن (شامل کاربردهای واقعیت افزوده(AR) و واقعیت مجازی_VR ) است.

نکته1: واقعیت افزوده یک تجربه تعاملی از یک محیط دنیای واقعی است که در آن اشیایی که در دنیای واقعی زندگی می‌کنند با اطلاعات ادراکی تولید شده توسط کامپیوتر، گاهی اوقات در چندین حالت حسی، از جمله بینایی، شنیداری، لمسی، حسی و بویایی افزایش می‌یابد.

نکته 2: واقعیت مجازی یک تجربه شبیه‌سازی شده است که می‌تواند شبیه یا کاملا متفاوت از دنیای واقعی باشد. کاربردهای واقعیت مجازی می تواند شامل اهداف سرگرمی و آموزشی باشد.

کازانتزیس از سیتم‌های ذرات برای تولید جو هوا استفاده کرد که بر فاکتورهای مختلفی تاثیرگذار است،  از جمله مه و ایجاد یک زندگی دریایی همچون عروس دریایی در اعماق آب‌ها. این نمایش در موتور بازی Unity گردآوری شد (هنگام وارد شدن لباس‌ها و پارچه‌های متحرک) و نتایج اصلی را به صورت صحنه‌های از واقعیت مجازی (VR) بر روی وب‌سایتی ارایه گردید که قابلیت چرخش 360 درجه دارد؛ این وب‌سایت همچنین می‌تواند می‌تواند نتایج را به صورت واقعیت افزوده (AR) در محیط Sketchfab نیز ارایه دهد.. اینجاست که قدرت هوش‌مصنوعی در صنعت مد و فشن برای تولید همزمان محصولات خلاقانه، طراحی محیط و محتوای سه بعدی، بسیار قدرتمند به نظر می‌رسد.

همکاری کازانتزیس (Katzantzis) در کنار گرتا گاندوسی (Greta gandossi)، فارغ‌التحصیل در رشته الگوی MA و فناوری لباس در کالج مد لندن در سال 2019 (کسی‌که همچنین دارای مدرک معماری است) و ترسی برگستروم (Tracy Bergstrom) (کسی با پیش‌زمینه دانش داده) باعث ایجاد لباس‌های یه بعدی و وارد کردنشان به Unity شد. این دانش‌آموختگان کسانی‌اند که نمایش مجازی مد را در کنار افراد دیگری ماری تریفت (Mary Thrift)، تیروش یلین (Tirosh Yellin) و آشوینی دشپاند (Ashwini Deshpande) ایجاد کردند.

دوره هوش‌مصنوعی در صنعت مد و فشن از ماه مارس آغاز شد و نمایش مجازی اثبات مفهوم در ماه جون تکمیل شد.

نکته: (اثبات مفهوم (Proof-of-concept) که به اثبات اصل (proof-of-principle) نیز شناخته می‌شود، تحقق یک روش یا ایده به منظور نشان‌دادن امکان‌سنجی آن است؛ و یا نمایش یک اصل و قاعده کلی با هدف تایید اینکه برخی مفاهیم یا تئوری‌ها از پتاسیل عملی برخوردارند. از آنجا که هدف در اینجا تنها بیان امکان وجود یا انجام امری است، لذا اثبات مفهوم اغلب بهینه نیست و می‌تواند شواهد برای آن کامل باشد و یا نباشد).  “

این‌کار فوق‌العاده سریع به نظر می‌رسد و باعث شد تا از متیو درینکواتر (Mattew Drinkwater) سوال شود که آیا این مدل تولید مفهوم و به‌کارگیری هوش‌مصنوعی در صنعت مد و فشن مقرون‌به‌صرفه و یا شدنی برای برندهای بزرگ یا کوچک است؟ وی اینگونه توضیح داد که جواب به این پرسش یک بله با قطعیت است؛ وی اینگونه ادامه داد که پروژه ما با یک بودجه پایین رقم خورد و باید بدانید که هرچه GPU بیشتری وارد این آمیزه نمایید، احتمال نتایج چشم‌گیرتر افزایش خواهد یافت. علاوه‌براین، وی تشخیص داد که مجموعه مهارت‌های مورد نیاز متنوع است و این عوامل، بر بازه زمانی تأثیر می‌گذارند. باوجوداین، او چنین گفت که: “من کاملا انتظار دارم که نمونه‌های بیشتری از ظاهر شدن هوش مصنوعی را در فصل‌های پیش‌رو بر روی صحنه‌های مد شاهد باشم.”

استفاده از مدل‌های هوش‌مصنوعی در صنعت مد و فشن و نمایش مجازی اثبات مفهوم در 21 سپتامبر 2020 (حدود یک هفته پیش) در پنجمین روز هفته مد لندن آغاز شد که بر رفتار پلتفرم‌های فیزیکی و دیجیتالی، به صورت غیرمتمرکز فعالیت دارد. بیشتر برندها یک نمایش زنده بر روی صحنه مد را انتخاب می‌کنند که پشت درهای بسته انجام می‌پذیرد و یا حداکثر یک ویدیو آنلاین زنده از این نمایش منتشر شود. داده‌های Launchmetrics نشان داده است که میزان تقبل حاصل از روش‌های نمایش دیجیتالی بسیار کمتر از نمایش‌های مد فیزیکی بوده است. آیا دانش‌آموختگان مدل‌های هوش‌مصنوعی در صنعت مد و فشن ، می‌توانند به آینده نمایش‌های مد را شکل تازه‌ای بخشد؟ Drinkwater در پاسخ به این پرسش چنین گفت که: “مدتهاست آشکار شده که هفته‌های مد برای ارایه تجربه‌ای متنوع‌تر و در دسترس‌تر، نیازمند یک تکامل‌اند.” وی اینگونه ادامه داد که: “حقیقتی غیرقابل چشم‌پوشی این است که کمتر شدن نمایش‌های فیزیکی و دیجیتالی، ما را به سوی نمایش‌های مدی رهنمون می‌سازد که به صورت قابل توجهی از مدل‌های سنتی گذشته کاملا متفاوت است.”

موارد برجسته استفاده خلاقانه از هوش‌مصنوعی در صنعت مد و فشن شامل آثار هنری تولید شده توسط رایانه است که در ایام کریسمس 2018 با قیمت 432،500 دلار (تقریباً 45 برابر بیشتر از تخمین) به فروش رسید. اثر هنری پرتره ادموند بلامی (Edmond Belamy) توسط رابی بارات (Robbie Barrat)، هنرمند خودآموز هوش مصنوعی، با استفاده از یک مدل GAN و با مشارکت شرکت هنری جمعی Obvoious، شرکتی مستقر در پاریس، ساخته شد. Barrat همچنین در نمایش Balenciaga مبتنی بر تولید توسط هوش مصنوعی کار کرده و یک شبکه عصبی را در مجموعه‌های گذشته برند مد Acne Studios آموزش داده است تا طرح‌هایی برای مجموعه مردانه خود (AW20) تولید کند. متاسفانه در این صنعت با گسترش روزافزون کالاهای فیک از برندهای مشهور روبه‌روهستیم تا به مصرف‌کنندگان توهم داشتن محصولی از برندی مشهور و مورد علاقه را دهند. اپلیکیشن RefaceAI با استفاده از هوش‌مصنوعی در صنعت مد و فشن ، به کاربر درتشخیص محصول اورجینال از فیک، با استفاده از ویدیوهایی با کیفیت بالا، کمک می‌سازد. جالب است بدانید همکاری اخیر این اپلیکیشن با برند صاحب‌نام گوچی باعث تولید بیش از یک میلیون بازآفرینی و 400.000 اشتراک ویدیو شد.

از دیدگاه تجربی و به دنبال پرداختن به پایداری از طریق چرخش زباله، ماتیلد روژیر (Mathild Rougier)، فارغ‌التحصیل طراحی مد با استفاده از شبکه‌های عصبی کانولوشن (CNN) برای طراحی منسوجات جدید متشکل از پارچه‌های منفصل قفل شده (شبیه لگو) برای ایجاد محصولات مد و فشن پایدار با نام “جدید از قدیمی” استفاده نمود. روند او با جزییات در مقاله اخیر Techstyler توضیح داده شده و نشانگر سطح جدیدی از همگرایی بین طراحی مد، هوش‌مصنوعی در صنعت مد و فشن و حل مساله پایداری است.

سخن آخر

استفاده هوش مصنوعی خلاقانه هنوز در مراحل ابتدایی خود قرار دارد. اما جنبش، توسعه و حرکت روبه جلوی آن کاملا روشن و واضح است. با اتخاذ سریع طراحی سه بعدی دیجیتال در آموزش و صنعت مد و فشن و محدودیت‌های مداوم در نمایش فیزیکی، به نظر می‌رسد امروزه، استفاده گسترده و خلاقانه از هوش مصنوعی فقط بسته به موارد حیاتی مورد استفاده برای الهام‌بخشیدن به پذیرش صنعت است.

اگر گروهی از دانشجویان بدون هیچ پیش‌زمینه کدنویسی توانستند این هوش‌مصنوعی در صنعت مد و فشن و نمایش مجازی را تنها در چند ماه و با بودجه بسیار کم توسعه بخشند، آینده برنامه‌های مد، به صورت کاملا غیرقابل پیش‌بینی باطراوت‌تر و تازه‌تر خواهد شد.