درود بر شما شنودگان باهوش
به قسمت دوم از فصل دوم خوش آمدید
ما تو این فصل به کمک مدیران محصول کسب و کارهای ایرانی، سعی داریم تا چالش‌های یکپارچگی محصولات مختلف با تکنولوژی‌های هوش مصنوعی رو پیدا کنیم و راه‌حل‌های مناسبی برای گذر از این چالش‌ها پیشنهاد بدیم.
تو قسمت اول با کیانوش کیقبادی که از مدیران محصول سابق دیجیکالا بود صحبت کردیم. شاید چکیده صحبت های قسمت قبل رو بشه توی 3 نکته‌ی بسیار مهم بیان کرد:
- اول از همه اینکه در حال حاضر نمیشه از محصول AI انتظار دقت 100 درصدی رو داشت
- نکته بعدی اینه که اگرچه دقت محصول AI، 100% نیست اما چنین محصولاتی میتونن تمام موجودیت‌ها رو پردازش کنن
- در آخر اینکه یک محصول AI برخلاف انسان میتونه بصورت Real Time پردازش های بسیار زیادی رو در آنِ واحد انجام بده.
خب حالا بریم سراغ قسمت جدید، تو این قسمت دو تا مهمون عزیز دیگه داریم
مهمون اولمون سرکار خانم دلارام عبدالله زاده مدیر تیمِ محصولِ شیپورِ
ایشون لیسانس خودشون در رشته مهندسی برق رو از دانشگاه شریف گرفتن و بعد از اون به کانادا مهاجرت کردن و موفق شدن که از دانشگاه بریتیش کلمبیا مدرک ارشدشون رو بگیرن. دل آرام علاوه بر فعالیت در حوزه محصول، سابقه پژوهش و کار تو زمینه Data Science رو هم داره
مهمون دیگه‌ی ما هم محمدحسن آجینی مدیر هوش مصنوعی شرکت عامر اندیشه
حسن فارغ التحصیل دوره‌ی لیسانس و و فوق لیسانس هوش مصنوعی از دانشگاه علم و صنعته و در تمام دوران حرفه‌ایش به فعالیت در زمینه توسعه شبکه‌های عصبی عمیق پرداخته، تجربه‌ی اون تو حوزه‌های Speech، Image و NLP باعث شد تا از اون در این برنامه دعوت به عمل بیاریم.
این قسمت از پادکست باهوش به صورت آنلاین ضبط شده و طبیعیه که بعضی جاها به خاطر کیفیت بد اینترنت ما صداها رو به صورت بی‌کیفیتی داریم؛ قبل از هر چیزی می‌خواستم از شما شنوندگان باهوش بابت این موضوع عذرخواهی کنم. حالا بریم از دلارام بشنویم که دقیقا کِی بود که ایده استفاده از هوش مصنوعی توی شیپور کلید خورد؟
دلارام: راستش پنج سال پیش که تازه به ایران اومدم و وارد شیپور شدم، ایده‌ی هوش مصنوعی بود و من مستقیم وارد تیم دیتاساینس شیپور شدم که اونجا می‌خواستیم کار recommendation system بکنیم که اولین recommendation system شیپور رو من استارتش رو زدم و نوشتم. یعنی ایده بود اما به هر دلیلی شروع نشده بود. هوش مصنوعی در شیپور اول از اونجا شروع شد و از اون موقع همیشه بوده و به فرمت‌های تبدیل شده.
رسول: من خیلی دلم می‌خواست بدونم که نگاه مدیریت شیپور به هوش مصنوعی چطور بود؟ آیا صرفا جهت اینکه این موضوع به ترند روز دنیا تبدیل شده بود علاقه داشت از این مزیت تو کسب و کارش استفاده کنه؟ یا نه یه نیازی دیده بود در واقع یه pain وجود داشته که استفاده از هوش مصنوعی بتونه اون رو برطرف کنه؟
دلارام: جوری که خودم می‌بینم و میخواهم مطرح کنم این نبود که چون ترند هست بیایم استفاده کنیم. یعنی هیچ کاری تو شیپور و شرکت‌های این مدلی انجام نمیشه ولی خب ما می‌دونیم که بیزنس یک سری KPIهایی داره که می‌خواد به آن‌ها برسه. حالا روش رسیدن به اونا چیه؟ ممکنه 10 تا روش مختلف باشه ولی وقتی که ترندی مثل هوش مصنوعی هست که میتونه تو خیلی چیزها کمک کنه چرا ازش استفاده نکنیم و ببینیم آیا میتونه کمک کنه که به اون اهدافی که یک سال یا پنج سال گذاشتیم، میتونه برسونه؟
