تا به امروز قفل در را با کلید باز می‌کردید، شاید عجیب باشد بگویم که از این پس می‌توانید با چهره خود در خانه‌تان را باز کنید. هرچند عجیب است، اما ظاهر فیزیکی ما اکنون می‌تواند پرداخت‌ها را تأیید کند، برای افراد دسترسی ایجاد کرده و سیستم‌های امنیتی موجود را بهبود ببخشد.
محافظت از دارایی‌های فیزیکی و دیجیتالی یك نگرانی جهانی است كه بهبود آن به نفع همه است، مگر کسانی که مجرم سایبری یا كلپتومنیا هستند. استفاده از ویژگی‌های بیومتریک صورت به تدریج به صنایع بیشتری وارد می‌شو به طوری که حوزه‌های طراحی، تولید، ساخت‌وساز، اجرای قانون و مراقبت‌های بهداشتی از آن‌ها تاثیر می‌پذیرند. حالا بیایید به این مسئله بپردازیم که نرم‌افزارهای تشخیص چهره چگونه این حوزه‌های مختلف را تحت‌تاثیر قرار می‌دهد و شرکت‌ها و سازمان‌های توسعه دهنده آن‌ها چه کسانی هستند؟
1. پرداخت‌ها
برای آن که بدانید چرا شرکت‌ها به دنبال ساده‌ترین راه‌های پرداخت هستند نیازی نیست آینده نگری و علوم بسیاری را بدانید. خرید آنلاین و کارت‌های بدون تماس فقط دو نمونه نشان دهنده بی عیب و نقص بودن خریدهای پست مدرن است.
با وجود کمپانی‌هایی مانند FaceTec ، مشتریان دیگر به کارت‌های بانکی خود نیازی ندارند. در سال 2016، MasterCard یک اپلیکیشن جدید پرداخت از طریق سلفی به نام MasterCard Identity Check را روانه بازار کرد. در این اپلیکیشن مشتریان برای تأیید پرداخت، برنامه را باز می‌کنند و با استفاده از چهره و دوربین سلفی عملیات تایید را انجام می‌دهند و اعتبارسنجی نهایی صورت می‌گیرد. تشخیص چهره از زمان‌های گذشته در فروشگاه و در دستگاه‌های خودپرداز استفاده می‌شد، اما مرحله بعدی انجام همین کار برای پرداخت‌های آنلاین است. شرکت تجارت الکترونیکی چینی مشهور Alibaba و نرم افزار پرداخت وابسته به آن با نام Alipay، قصد دارند چنین نرم افزاری را برای خریدهای انجام شده از طریق اینترنت ایجاد کنند.
2. دسترسی و امنیت
برای تأیید یک پرداخت، می‌توان در دستگاه‌ها و اشیاء فیزیکی سرویس‌هایی را تعبیه کرد که ویژگی‌های بیومتریک صورت را تشخیص دهند. به این ترتیب به جای استفاده از رمز عبور، تلفن‌های همراه و سایر لوازم الکترونیکی مصرفی از ویژگی‌های بیومتریک چهره فرد برای ایجاد دسترسی استفاده خواهد شد.
اپل، سامسونگ و شیائومی همگی سیستم‌های تشخیص چهره را در تلفن‌های هوشمند خود ایجاد کرده‌اند. این مسئله تنها یک مثال ساده و در مقیاس کوچک است. در آینده، به نظر می‌رسد که مصرف کنندگان قادر خواهند بود به سادگی با استفاده از تکنولوژی تشخیص چهره وارد اتومبیل، خانه و سایر مکان‌های شخصی خود شوند.
3. شناسایی مجرم
اگر می‌توان از تشخیص چهره برای دور نگه داشتن افراد غیرمجاز از فضای شخصی خود استفاده کرد، مطمئناً می‌توان این تکنولوژی را هم برای شناسایی مجرم نیز به کار گرفت. این دقیقاً همان کاری است که دفتر تحقیقات فدرال ایالات متحده با استفاده از یک الگوریتم یادگیری ماشین برای شناسایی مظنونینی که گواهینامه‌های رانندگی ندارند، به کار می‌گیرد. FBI در حال حاضر پایگاه داده‌ای دارد که نیمی از چهره‌های جمعیتایالات متحده را شامل می‌شود. این کار به همان اندازه که وحشتناک است، مفید نیز می‌باشد و به مأموران قانون راه دیگری برای ردیابی مجرمان در سراسر کشور می‌دهد. از دوربین‌های مجهز به هوش مصنوعی نیز در انگلستان برای شناسایی قاچاقچیان در سراسر کشور استفاده می‌شود.
4. تبلیغات
توانایی جمع آوری و جمع آوری انبوه داده‌های شخصی برای بازاریاب‌ها و تبلیغ کنندگان این فرصت را می‌دهد که از هر زمان دیگری به بازارهای هدف خود نزدیک‌تر شوند. تکنولوژی تشخیص چهره می‌تواند به شرکت‌ها این قابلیت را بدهد که جمعیت مشخصی را شناسایی کنند، برای مثال جمعیت مشتری مرد بین 12 تا 21 سال ، و تبلیغ مناسب آن گرونه تعریف شده را به افراد مربوطه نمایش دهد و در مثال گفته شده صفحه ممکن است تبلیغی از آخرین نسخه منتشر شده بازی FIFA به این دسته از افراد نشان دهد.
غول مواد غذایی، کمپانی Tesco در نظر دارد که برای ارائه تبلیغات هدفمند به مشتریان، صفحه‌های OptimEyes را در 450 جایگاه بنزین در کشور انگلیس نصب کند. به گفته مدیر عامل شرکت Simon Sugar، این دوربین‌ها می توانند چهره افراد را با هدف خرده فروشی شناسایی کرده و این صنعت را در انگلیس را متحول کند. این مسئله تنها در زمانی کاربردی است که دوربین‌ها بتوانند مشتریان را به درستی تشخیص دهند. طبقه بندی اشتباه در گروه سنی و جنس بسیار مشکل آفرین خواهد بود و ممکن است باعث هدر رفتن هزینه تبلیغات شود.
5. بهداشت و درمان
علاوه بر شناسایی فرد از طریق تکنولوژی تشخیص جهره، پزشکان متخصص می‌توانند بیماری افراد را با بررسی ویژگی‌های بیومتریک چهره آن‌ها تشخیص دهند. این امر با کاهش لیست‌های انتظار و ساده‌تر کردن روند تعیین وقت، فشار مداوم در مراکز پزشکی را کاهش می دهد.
سوال اینجاست که آیا واقعاً می‌توان از طریق یک صفحه نمایش متوجه بیماری جدی افراد شد؟ مسلما اگر این یک انتخاب بین مشاوره مجازی یا یک ماه صبر برای قرار ملاقات با دکتر باشد، شاید ترجیح بر استفاده از این تکنولوژی باشد. یکی دیگر از کاربردهای به کاربردن ویژگی‌های بیومتریک صورت در مراقبت‌های بهداشتی، ایمن سازی داده‌های بیمار با استفاده از یک عکس منحصر به فرد از بیمار، به جای کلمه عبور و نام کاربری است.
سخن آخر
پی بینی می‌شود استفاده از تکنولوژی تشخیص چهره در صنعت، تا پایان سال 2025، ارزشی معادل با 15 میلیارد دلار داشته باشد. روشن است که ویژگی‌های بیومتریک صورت ابزاری مفید برای استفاده جهت اعتبارسنجی امور مالی، اجرای قانون، تبلیغات و مراقبت‌های بهداشتی و همچنین راه حلی برای جلوگیری از هک و سرقت هویت است.
تشخیص چهره به کمک هوش مصنوعی به هیچ وجه عاری از خطا نیست. کسب دسترسی به اموال با استفاده از ویژگی‌های فیزیکی حتی ممکن است گاهی متناقض با امنیت باشد. اما نمی‌توان از کاربردهای فراوانی که می‌تواند داشته باشد چشم پوشی کرد و می‌تواند درهای آینده را به سوی کسب و کارها بگشاید.
