دانشمندان 1.8 میلیارد درخت جداگانه را در میلیون‌ها کیلومتر از مناطق ساحلی و صحرای آفریقای غربی نقشه‌برداری کرده‌اند. این اولین بار است که درختان در این وسعت زیاد با جزییات بسیار دقیق نقشه‌برداری می‌شوند.
چگونه هوش‌مصنوعی در نقشه‌برداری از درختان امکان‌پذیر است؟ پژوهشگران با استفاده از هوش مصنوعی یک پایگاه داده عظیم از تصاویر ماهواره‌ای را تجزیه و تحلیل کردند. آن‌ها برای رسیدن به مقصود خود، از شبکه‌های عصبی استفاده می‌کنند که قادر به تشخیص اشیائی همچون درختان بر اساس شکل و رنگ آن‌ها هستند.
برای آموزش این مسئله به سیستم هوش مصنوعی، تصاویر ماهواره‌ای نمایش داده شد که در آن درختان به صورت دستی ردیابی شده‌اند. برای رسیدن به این هدف، مارتین برانت (Martin Brandt)، فرآیند طاقت‌فرسای شناسایی و برچسب زدن نزدیک به 90،000 درخت را از قبل انجام داده بود.
با این روش رایانه یاد می‌گیرد که یک درخت چه شکلی است و در گام‌ها بعدی می‌تواند تصاویر درختان گوناگون را از میان هزاران درخت دیگر در پایگاه داده، به درستی تشخیص دهد. مارتین برانت این‌گونه می‌گوید که: “برای شناسایی عظیم این همه درخت با چنین تنوع گسترده‌ای، بدون استفاده از هوش مصنوعی و تنها به کمک انسان، به میلیون‌ها سال زمان احتیاج است.”
دانشمندان دانشگاه ایالتی نیومکزیکو در مروری بر پژوهش انجام شده با توصیه مجله نیچر (Nature) این‌گونه نوشتند که: “نقشه‌برداری از مکان و اندازه هر درخت با تمامی محدودیت‌های موجود و ویژگی‌ها، در سراسر جهان به زودی امکان‌پذیر خواهد شد.”
استفاده از هوش مصنوعی برای کسب اطلاعات مهم در حفاظت از منابع طبیعی
در سال 2015، تخمین زده شد که تعداد درختان موجود در سیاره زمین، حدود 3 تریلیون است. این آمار با استفاده از داده‌های جمع‌آوری شده از جنگل‌های سراسر جهان به دست آمده است. از آن‌جا که داده‌های زیادی در مناطق خشک مانند بیابان‌های صحرایی و ساحلی آفریقا وجود ندارد، به نظر می‌رسد تعداد درختان در این مناطق دست کم گرفته شده است.
با توجه به اطلاعات به‌دست آمده، تیم پژوهشی، از شمار وسیعی از درختانی که در این مناطق رشد می‌کنند، “بسیار شگفت‌زده” شده است. چنین آمار دقیقی، برای آنکه متوجه شویم چه مقدار پوشش گیاهی در بیابان‌ها وجود دارد، بسیار مهم است و به ما در حفظ بهتر محیط زیست یاری می‌رساند.
جس مایر (Jesse Meyer)، برنامه‌نویس ناسا، کسی که در پروژه هوش‌مصنوعی در نقشه‌برداری از درختان فعالیت داشته، چنین می‌گوید که:”برای حفاظت از محیط زیست، ترمیم آن، و کنترل تغییر آب‌و‌هوا و غیره داده‌هایی از این دست برای ایجاد یک خط فکری پایه بسیار مهم است.”
وی این‌گونه ادامه می‌دهد که: “هر سال، هر دو سال یکبار و هر ده سال یکبار، این پژوهش تکرار می‌شود تا متوجه شویم تلاش‌های ما برای حفاظت از محیط زیست و کاهش جنگل‌زدایی تا چه اندازه موثر و کارآمد بوده است.”
در کنار فرصت ایجاد شده برای محاسبه میزان جنگل‌زدایی، ماهواره‌ها همچنین این امکان را برای دانشمندان فراهم می‌سازند تا مقدار کربن ذخیره شده در بیابان‌ها را تخمین بزنند؛ رقمی که در حال‌حاضر در هنگام مدل‌سازی تغییرات آب‌وهوایی لحاظ نشده است.
مارتین برانت چنین می‌گوید که پژوهش‌ها در حوزه استفاده از هوش مصنوعی در نقشه‌برداری از درختان بسیار امیدوارکننده است، اما برای تعیین اینکه آیا این اطلاعات جدید تاثیر قابل‌توجهی در درک ما از بحران آب و هوا دارد، خیلی زود است.
یک پاسخ
ممنونم که دید دادین
جزئی تر توضیح بدین