رباتهای مراقبتی (Carebots) مبتنی بر هوش مصنوعی (AI): مطالعه نکات برجسته مثبت و منفی مهم برنامههای مبتنی بر هوش مصنوعی (AI) برای استفاده افراد سالمند
دانشگاه ایالتی کارولینای شمالی تجزیه و تحلیل جدیدی از نکات مثبت و منفی برجسته اپلیکیشنها و دیگر فناوریهایی مبتنی هوش مصنوعی (AI) در راستای منافع سالمندان را ارائه میدهد؛ به ویژه در مورد شیوههایی که با مشکلاتی نظیر زوال عقل و زوال شناختی سر و کار دارند.
استفاده از رباتهای هوشمند در حوزه مراقبت و درمان
فعالیت اصلی آنها بر روی این نکته متمرکز است که چگونه چنین فناوریهایی میتوانند به سالمندان کمک کنند تا استقلال خود را حفظ کنند. البته در اینجا، نگرانیهای اخلاقی مرتبط با استفاده از هوش مصنوعی (AI) با عنوان “رباتهای مراقبتی_Carebot” مطرح است. برپایه سخنان آلن کوین (Allen Coin) فارغالتحصیل دانشگاه ایالتی NC و نویسنده اول این مقاله: “اساسا بررسی مسائل اخلاقی پیرامون آنچه بر اساس وضعیت علم، ممکن است در آیندهای نزدیک در دسترس بشر قرار بگیرد، بررسی شرایطی کاملا واقعی و نه فرضی است.”
این رباتهای مراقبت از سالمندان که مبتنی بر هوش مصنوعی نیز هستند، طیف وسیعی از برنامههای هوشمند را در اختیار کاربران قرار میدهند و به آنها یادآوری میکنند چه زمانی باید داروهای خود مصرف کنند و یا چه زمانی باید نسخهشان توسط دستگاههای رباتیک پیشرفته بازیابی شود. این رباتهای هوشمند همچنین به بیماران کمک میکنند تا از رخت خواب برخیزند. برپایه سخنان کوین (Coin): “پیشرفتهترین رباتهای مراقبتی (Carebots) به بیماران این امکان را میدهد تا تعاملات اجتماعی محدودی با این فناوری داشته باشند. این مسئله مهم، یکی از پایدارترین موردهای مخالفتهای اخلاقی در مورد استفاده از رباتها است.”
مطابق سخنان دوبلجوی (Dubljevi): “به طور ویژه، این نگرانی وجود دارد كه بیماران (به ویژه بیماران مبتلا به زوال عقلی) اینگونه تصور کنند که این رباتها، انسان هستند. در حقیقت، نگرانی اصلی این است كه این بیماران در این توهم غرق شوند که رباتی که با آن تعامل دارند، یک انسان است و نه یک دستگاه بیجان. در اینجا، نگرانی گستردهتر این است که از این رباتهای مراقبتی (Carebots) به جای کارگران انسانی در مراکز نگهداری از سالمندان (به ویژه آنان که مبتلا به زوال عقلاند) گمارده شوند. ”
کوین چنین بیان میکند که همگی بر این باور ایمان داریم که Carebotها نباید جایگزین کارگران انسانی شوند. با این حال، احساس میکنیم که استفاده از این رباتها مزایای قابلتوجهی برای سالمندان دارد تا استقلال خود را برای مدت طولانیتری حفظ نمایند. کوین چنین ادامه میدهد که: “ما میدانیم که حذف بیماران مبتلا به زوال عقل از محیط آشنا میتواند منجر به شتاب گرفتن زوال شناختیشان شود. یک ربات مراقبتی (Carebot) به بیمار اجازه میدهد تا برای ماهها یا سالها به تنهایی در خانه خود زندگی کند. این امر میتواند به بیماران کمک کنند که کیفیت زندگی بالاتری را تجربه نمایند.”
دوبلجوی گفت: “بیمارانی که تمایل دارند تا در خانه خود زندگی کنند، ممکن است توانایی پرداخت هزینههای مراقبت در منزل را نداشته باشند. در اینجا، رباتهای مراقبتی (Carebot) میتوانند کمککننده و وسیلهای باشند که باعث حفظ استقلال بیماران به مدت طولانیتری خواهند شد.” کوین میگوید: “در نهایت، ما استدلال میکنیم که این خود فرد است که چگونگی نحوه مراقبت را انتخاب میکند. بله، این صحیح است که ممکن است وقتیکه شخص از رباتی برای مراقبت از خود استفاده میکند اتفاقات بدی رخ دهند. اما واقعیت این است که همین اتفاقات ناگوار ممکن است زمانیکه یک انسان از شخصی مراقبت کند نیز رخ دهند. بزرگترین آنها نیز سو استفاده از سالمندان است.”
برپایه سخنان دوبلجوی: “علاوهبراین، ما به سرعت به سوی نقطهای در حرکتیم که شمار سالمندان نیاز به مراقبت، از شمار افرادی که برای مراقبت از آنها آموزش دیدهاند پیشی میگیرد. رباتهای مراقبتی (Carebot) احتمالا راهی برای کمک به رفع این شکاف و کمک به اعضای خانواده این بیماران است که بدون هیچ مُزدی، به مراقبت از آنها میپردازند.” دوبلجوی در ادامه چنین گفت که: “ما همچنین میتوانیم از رباتهای مبتنی بر هوش مصنوعی برای کمک به پرستارانی استفاده کنیم که تحت فشار کاری زیاد مراقبت از سالمندان هستند.” قرار بود این برنامه برای ارایه در سمپوزیوم بهاری انجمن پیشرفت هوش مصنوعی و همچنین سمپوزیوم پاییزی آن برگزار شود که هر دو به دلیل کوید-19 لغو شدند.