ویژگی تعیین کننده مرحله جدید هوش مصنوعی این است که کار در تعامل با دولت کشورها به طور قابل توجهی کاهش مییابد و برای همه طرفهای درگیر به طور خودکار انجام میشود. از ابتدای روزهای آغازین فعالیت اینترنت ، اکثر سازمانهای دولتی مشتاقانه در مورد چگونگی استفاده از این فناوری برای ارائه بهتر خدمات به شهروندان، مشاغل و سایر سازمانهای بخش دولتی تحقیق کردهاند. ناظران تشخیص دادند که این خدمات بسیار متنوع خواهد بود، بنابراین محققان چارچوبهای مختلفی را برای مراحل مختلف رشد و توسعه دولت الکترونیکی ایجاد کردند.
در حالی که هر مدل متفاوت است همه آنها پیشرفت کلی یکسانی را در زمینه ی اطلاعات و وب سایت هایی که حقایق دولت را به صورت آنلاین در دسترس قرار می دهند تا بخش های تعاملی مانند ارتباط دو طرفه بین مقامات دولتی و کاربران ، به کاربران امکان دسترسی کاملاً آنلاین به خدمات دولتی را میدهد. با این حال، به زودی شاهد مرحله جدیدی از دولت الکترونیک خواهیم بود: چیزی به نام ادراک.
ویژگی تعیینکننده مرحله ادراک این خواهد بود که کار تعامل با دولت به طور قابل توجهی کاهش مییابد و تصمیمات برای همه طرفهای درگیر به طور خودکار انجام میشود. این امر عمدتاً از ادغام هوش مصنوعی و سیستمهای رایانهای که میتوانند در سطوح مشابه سطح انسان یاد بگیرند و توانایی بالایی در استدلال و تصمیمگیری دارند برای ارائه خدمات دولتی ناشی میشود تا بتوانند بصیرت و هوشمندی بیشتری عرضه کنند.
تکامل بخش دریافت مجوز رانندگی وسایل نقلیه موتوری را در نظر بگیرید. مرحله اطلاعاتی این امکان را برای کاربران فراهم میکرد تا ساعات کاری دفتر محلی را پیدا کرده و برای جلسات وقت تعیین کنند. مرحله تعاملی امکان پرسیدن سوال از این دفاتر را از طریق ایمیل و مرحله معاملاتی امکان تمدید مجوز رانندگی به صورت آنلاین را فراهم کرد.
در مرحله ادراک ، کاربر به سادگی می گوید: “سیری، من به گواهینامه رانندگی احتیاج دارم” و دستیار مجازی فرد مسئولیت این کار را بر عهده خواهد گرفت. جمعآوری هرگونه اطلاعات اضافی از کاربر، هماهنگی با دفاتر دولت و زمانبندی جلسات حضوری بطور خودکار انجام خواهد شد.
این مسئله کاملا درست است: هوش مصنوعی ممکن است سرانجام تمام انتظارات شما را پایان دهد!
به طور کلی، به سه طریق هوش مصنوعی بر سازمان های دولتی تأثیر میگذارد.
اول استفاده از هوش مصنوعی به کارمندان دولت امکان میدهد تا بهره وری بیشتری داشته باشند، زیرا این فناوری میتواند برای خودکار کردن بسیاری از کارها استفاده شود. در حالی که رایانهها تا حدی این کار را انجام دادهاند، حسابدارانی را در نظر بگیرید که دیگر مجبور نیستند دفترچههای راهنما را به صورت دستی تکمیل کنند زیرا هوش مصنوعی به طور خودکار این کار را انجام میدهد. هوش مصنوعی به کامپیوترها این امکان را میدهد که کارهای پیچیدهتری از جمله توصیه درمانهای پزشکی را انجام دهند. هوش مصنوعی میتواند برای جستجوی الگوها، استخراج معنی از دادههای خام، پیشبینیها و تعامل با مردم، ماشینها و محیط فیزیکی استفاده شود.
دوم هوش مصنوعی یک دولت سریعتر و پاسخگوتر ایجاد خواهد کرد. هوش مصنوعی ایجاد عوامل مستقل و هوشمند را امکانپذیر میکند، ربات های چت آنلاین را ببینید که به سوالات شهروندان پاسخ میدهند . سیستم های کشف تقلب به طور مداوم هزینههای دولت را تشدید میکنند و دستیارهای مجازی که به سرعت بازخورد شهروندان را برجسته میکنند. راه پایان این معضلات استفاده ار هوش مصنوعی توسط این سازمان ها است.
سوم هوش مصنوعی به افراد امکان تعامل طبیعیتر با خدمات دولت دیجیتال را میدهد. تا همین اواخر، بیشتر تعاملات با رایانهها کاربران را ملزم به سازگاری با نیازهای رایانه میکرد. کاربران دکمههای خودپرداز را فشار میدهند یا ماوس را بر روی رایانههای خود حرکت میدهند، نه به این دلیل که اینها عادیترین راهها برای برقراری ارتباط به عنوان یک انسان هستند، بلکه به این دلیل است که سادهترین راه برای برقراری ارتباط با کامپیوتر هستند. اما پیشرفت در پردازش زبان طبیعی و تشخیص گفتار موجبات تولید دستیارهای مجازی مانند Apple’s Siri ، Amazon’s Alexa و Microsoft’s Cortana را فراهم کرده است، که به کاربران امکان میدهد تا مانند یک انسان و به طور عجیبی با زبانهای مختلف با کامپیوتر صحبت کنند.
به عنوان مثال، شرکت هوش مصنوعی X.ai یک دستیار مجازی به نام Amy ایجاد کرده است که جلسات را برای کاربران بصورت خودکار تنظیم میکند، افراد را از بیشتر مشکلات حوزه رفت و آمد که معمولاً برای توافق در مورد زمان و مکان ملاقات است، نجات میدهد. برخلاف یک دستیار اداری واقعی که برای ناهار زمان استراحت نیاز دارد و عصرها به خانه میرود، دستیار مجازی میتواند هر لحظه پاسخگو باشد و بر خلاف نسلهای قبلی که برای بهبود برنامهریزی جلسات افراد ملزم به استفاده از یک برنامه آنلاین میشدند، کاربران Amy از طریق ایمیل به همان روشی که با یک دستیار و منشی صحبت میکنند با کاربران تعامل دارد.
در حالی که هوش مصنوعی هنوز در حال توسعه است، مراحلی وجود دارد که سازمانهای دولتی باید امروز برای برای پایهگذاری فناوری فردا بردارند. به ویژه، آنها باید در مدرن سازی نوع دادههای خود و ایجاد رابطهای برنامهنویسی و برنامههای کاربردی سرمایهگذاری کنند تا بتوانند از دادههایی که قبلاً جمعآوری کردهاند برای هوش مصنوعی استفاده کنند. علاوه بر این، آنها باید آماده کار با شرکت های خارج از کشور شوند زیرا اکثر سازمانهای دولتی تخصص داخلی برای ساخت سیستمهای هوش مصنوعی را ندارند.