برنامههای مبتنی بر هوش مصنوعی به سرعت قادر به تولید متنهای قانع کننده و خاصی هستند که بدون هیچ هزینهای میتوانید از آنها استفاده کنید و حتی به کمک مقالات ارزشمندی تولید کنید! حتی در کلاسهای درسی هم دانش آموزان میتوانند از این روش استفاده کنند و تحقیقها و مقالاتی را به اساتید و معلمان تحویل بدهند که کار خودشان نیست!
حتی اگر سعی کنید تا این نرمافزارها در فضای آموزشی ممنوع کنید، بازهم نرمافزارهای قابل دسترس دیگری بوجود خواهند آمد که میتوانند دوباره همین عملیات را به شکل بهتری انجام دهند. بله درست حدس زدید، در نهایت این شما هستید که در جنگ با تولیدکنندههای متن به کمک هوش مصنوعی شکست خواهید خورد، اما آیا امکان پیروزی هم وجود دارد؟
نوشتنهای طولانی مدت و مقالهنویسی، میتواند کمک کند که دانش آموزان تحلیل انتقادی قویتری داشته باشند. معلمان از این موضوع استفاده میکنند تا بتوانند دانش آموزانی را پیدا کنند که بجای مقاومت در برابر نوشتن به صورت خودمختار به انجام این کار اقدام میکنند. در کنار اتوماتیک شدن تمامی موضوعات، پیدا کردن روشهایی که بتواند به بهبود جایگاه ما در این زمینه کمک کند از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است.
طبق توصیههای افراد مطلع در این زمینه، بهتر است بجای آن که استفاده از این وسیلهها، نرمافزارها و ابزارها را ممنوع کنیم به دانش آموزان یاد دهیم که چطور به نحوی صحیح و در راه درست از آنها استفاده کنند. استفاده صحیح و بهینه از این ابزارهای هوشمند نه تنها مضر نیست، بلکه به دانش آموزان کمک میکند تا مطالب خود را ویراستاری کنند و یا بتوانند به شکل درستی در نوشتهها منظور خود را برسانند.
ژنراتورهای متن مناسب چیست؟
در سال ۲۰۱۹ برای اولین بار موتور هوش مصنوعی GPT-2 که قادر به تولید متن بود، توسط شرکت Open AI منتشر شد. این محصول میتوانست بر اساس دستورالعملهای خاص خود اقدام به پردازش متن کند و برای این کار یک ابزار آنلاین به نام Talk To Transformer هم به صورت آزمایشی شروع به کار کرد.
شاید برایتان جالب باشد که بدانید، ایده پشت ساخت و تولید GPT-2 در واقع همان ایده پیشبینی متن در تلفن هوشمند است. در این زمینه برای تقویت این موتور هوش مصنوعی، حدود ۸ میلیون صفحه وب به یک سیستم تحویل داده شدهاند و این سیستم که به تکنولوژی یادگیری ماشین مجهز است، میتواند با بررسی بخشهای مختلف متن، قسمتهایی که بدون کلمه هستند را با کلمات صحیح جایگزین کند.
فرایند حدس زدن کلمه، که شاید میلیاردها بار تکرار شود، باعث شد که این سیستم مبتنی بر هوش مصنوعی، قادر باشد تا در عرض چند دقیقه متنی را به شما تحویل دهد که احساس کنید توسط یک انسان نوشته شدهاست! متنهای تولید شده توسط این موتور پردازش متن از لحاظ قواعد و دستور زبان کاملاً صحیح و دارای موضوعی منظم و منسجم، شیوایی و بیانی جذاب است.
وجود چنین ابزاری به دانش آموزانی که دوست دارند در انجام تکالیف خود تنبلی کنند، احتمالاً کمک زیادی میکند، اما بهترین شیوه برای مقابله با این دانش آموزان چیست؟ آیا میتوان کاری کرد که به جای سوءاستفاده از این موتور پردازش متن، دانش آموزان بتوانند بهترین استفاده را از آن داشته باشند؟ شما در این زمینه چه نظری دارید؟ لطفاً سوالات و تجربیات خود را در این زمینه با ما به اشتراک بگذارید.